-
1 wziąć ślub
взять бракосочетание -
2 ślub
сущ.• брак• бракосочетание• женитьба• замужество• зарок• клятва• марьяж• обет• свадьба• супружество* * *♂, Р. \ślubu 1. брак, бракосочетание ň;\ślub cywilny гражданский брак; \ślub kościelny церковный брак, венчание; wziąć \ślub вступить в брак; обвенчаться (w kościele itp.);
2. обет, клятва ž;\śluby klasztorne (zakonne) церк. монашеский обет+2. ślubowanie, przysięga
* * *м, P ślubu1) брак, бракосочета́ние nślub cywilny — гражда́нский брак
ślub kościelny — церко́вный брак, венча́ние
wziąć ślub — вступи́ть в брак; обвенча́ться (w kościele itp.)
2) обе́т, кля́тва żśluby klasztorne (zakonne) — церк. мона́шеский обе́т
Syn:ślubowanie, przysięga 2) -
3 poślubić
глаг.• женить• жениться• соединять* * *poślubi|ć\poślubićony сов. книжн. 1. kogo обвенчаться с кем;2. (ożenić; wydać za mąż) повенчать, обвенчать, сочетать браком; \poślubić komuś дать в жёны кому-л.+1. wziąć ślub
* * *poślubiony сов. книжн.1) kogo обвенча́ться с кем2) (ożenić; wydać za mąż) повенча́ть, обвенча́ть, сочета́ть бра́комpoślubić komuś — дать в жёны кому́-л.
Syn: -
4 rozpisać się
расписаться (написать много, увлечься писанием)wziąć ślub (cywilny) расписаться (оформить брак)podpisać się, pokwitować расписаться (поставить подпись)* * *сов.написа́ть мно́го, расписа́ться pot.
См. также в других словарях:
brać – wziąć ślub — {{/stl 13}}{{stl 7}} zawierać związek małżeński; żenić się, wychodzić za mąż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mija 25 lat, odkąd Kowalscy wzięli ślub. Wzięła ślub z przystojnym brunetem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślub — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ślubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczystość, ceremonia zawarcia związku małżeńskiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zaproszonym na czyjś ślub. Być świadkiem na czyimś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
zaobrączkować — dk IV, zaobrączkowaćkuję, zaobrączkowaćkujesz, zaobrączkowaćkuj, zaobrączkowaćował, zaobrączkowaćowany «założyć oznakowaną obrączkę na nogę ptaka w celu późniejszej identyfikacji» Zaobrączkować odlatujące bociany. Obserwować zaobrączkowane ptaki … Słownik języka polskiego
iść [pójść] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do łóżka {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć z kimś stosunek seksualny, uprawiać seks {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}iść [pójść] {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do ołtarza [przed ołtarz] … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblubienica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle o kobiecie, która ma wziąć ślub; panna młoda {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblubieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. oblubienieceńcze || oblubienieceńcu; lm M. oblubienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle o mężczyźnie, który ma wziąć ślub; pan młody {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
po chrześcijańsku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tak, jak nakazuje (postępować) religia chrześcijańska; w sposób godny chrześcijanina; zgodnie z obyczajami, przepisami religii chrześcijańskiej : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny